Kurç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kurç

1. çelik: 2. keskin bıçak; kulaktın kurçun kandır- : kulağa tatlı gelmek; közdün kurçu kanat: gözler hoşlanır.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kurç

çelik. ~ kama: çelik kama, ~ kübe: çelik zırh, işley işley ~ kibik kathandı: çalışa çalışa çelik gibi sertleşmiş.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kurç

katı, içi dolu ve sorn nesne; çelik·III, 287

Son arananlar:

• tomtepar,
• Dəstə,
• sipoh,
• xəzinə,
• trifling,
• Unut,
• galebe,
• qoxulamaq,
• Qətən,
• archaeology,
• dini,
• beşev,
• mustaqil,
• yönerge,
• sinirlenmek,
• veyahut,
• gemlemek,
• Vacib,
• tutaryk,
• bahırğaa,
• içermek,
• Kurç