Kurt
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kurt
[Köken: Soğdca] (köpekgillerden) Börü, Kaşkır
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kurt
I и. бүре
kurtII и. суалчан
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kurt
Türkiye Türkçesi: kurt
Azerbaycan Türkçesi: gurd canavar
Başkurt Türkçesi: büri
Kazak Türkçesi: böri kaskır
Kırgız Türkçesi: börü karışkır
Özbek Türkçesi: böri
Tatar Türkçesi: büri
Türkmen Türkçesi: gūrt mȫcek bȫri
Uygur Türkçesi: börä
Rusça: volk
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kurt
Türkiye Türkçesi: kurt
Azerbaycan Türkçesi: gurd
Başkurt Türkçesi: kort silävsin
Kazak Türkçesi: kurt
Kırgız Türkçesi: kurt
Özbek Türkçesi: kurt
Tatar Türkçesi: kort sualçan çili
Türkmen Türkçesi: gūrt
Uygur Türkçesi: kurt
Rusça: çerv' çerv'ak
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
kurt
dull (of needle).
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kurt
ı, kurt, solucan; kızıl kurt: atın makadında bulunan solucan; kıl kurt: solucan envaından birinin adıdır; ala kurt : bir koyun hastalığının adıdır; kara kurt = = kara kurt; kuş-kurt = = kuşkurt; kurttu kandırdık: ekşi yiyip doyduk (hrf.: kurdu tatmin ettik) ; murduñan eşek kurtuñ tüşö eleksiñ: daha senin görmediklerin çoktur, sen henüz toysun.
ıı= kurut ı.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kurt
kurt, bir nevi parazit, larva. Çabak ~: solucan (bk. suvalçan), ağaç ~: ağaç kurdu, cıltıravuk ~: ateş böceği, kan içgen ~: sülük, karın ~: barsak solucanı, mılı ~: tespih böceği, çille ~: ipek böceği, ~ aşağan: kurt yeniği, ~ almala: kurtlu elmalar, bişlak ~: peynir kurdu, ~ bişlak: kurtlanmış peynir, ~ azığı bolluk: kurtlara yem olasıca, ~nu başı telçe: her şeye burnunu sokan (d), carağa ~ tüşgendi: yaraya kurt düşmüş, ~ aşarık: kurt yiyesice,
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kurt
solucan soyundan olan hayvanlar; y ırtıcı hayvanlardan olan kurt·I, 342;III, 6