Konuş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

konuş

и. 1) урнашу; 2) дислокация

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

konuş

1. durma; gecelemek için durma; 2. obanın konduğu, yerleştiği mahal; ata konuş: baba ocağı, vatan.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

konuş

konaklama yeri, mokamp, duraklama yeri.

Son arananlar:

• yssylama,
• əzinti,
• toktamak,
• agız,
• özara,
• Numara,
• tolun,
• gyrgy,
• batyrma,
• flowerbearing,
• facade,
• glean,
• ekser,
• sirküler,
• kimicə,
• kəşfiyyatçı,
• alçılı,
• qimiz,
• Bark,
• baytalduu,
• aýlandy,
• Konuş