Kodan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kodan

hayvan barınağı, ağıl. ~ tolu koy kırılsa, kotur ulak başçı (d): ağıl dolusu hayvan kırılacak olursa uyuz oğlak bahane.

Son arananlar:

• düyün,
• yezdan,
• kordol,
• minbad,
• feet,
• öwlatlyk,
• seyxane,
• işaret,
• üfürük,
• yüzsüz,
• mənim,
• gümeç,
• demeç,
• gujur,
• bilimdar,
• üwenmek,
• Oyatma,
• sındır,
• atalmak,
• devirmək,
• üzitmek,
• Kodan