Ketiv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ketiv
gitme, geçme, düşme.
Son arananlar:
- BESHQARTA,
- seminal,
- wares,
- kağşamak,
- halfana,
- eginlek,
- Kelin,
- kochimaq,
- kaldagay,
- qığlıq,
- başıqırxıq,
- akısız,
- çıçamuk,
- eşitgir,
- ciberiv,
- süsən,
- halallıq,
- Ro'zgo'r,
- kapitallaşdırılmaq,
- tungoni,
- cumuk,
- Ketiv