Kelte
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kelte
I, tifo.
IIf. kısa.
III, bir nevi eski zaman tüfeği; ak kelte: Semetey bahadırın tüfeğinin adıdır.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kelte
syp, gepl.d.. 1. Uzyn däl, ortaça ölçegden gysga. 2. göç. m. Ýetmez, kemter, ýeterlik däl. Onuň akyly entek keltejik-de bolsa, özi örän düşbüdi (B. Kerbabaýew).
‣ Kelte bazar gepl.d. hepdäniň dördünji güni (sogapgün) bolýan kiçi bazar. Kelte gaýtmak bir işi ýetmez etmek, doly ýerine ýetirmän goýmak, bir zady doly anygyna ýetmän etmek, bärden gaýtmak. Ine, Meýdan aganyň kelte gaýdýan ýeri (T. Gurbanow).