Kelem

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kelem

a. yahut kelem şarıp: Kur’an Kelami şerif).

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kelem

at. 1. Özeniniň daşyna ýapraklary dolanyp, kelleläp hasyl getirýän birýyllyk gök ekin. Atyzlaryň, joýalaryň gyralaryna kelem, käşir ekildi. 2. Şol ekiniň hasyly. Onuň bir elinde kartoşkadan, düýp sogandan, almadyr pomidordan, kelemden hyryn-dykyn bolan tory bardy (B. Annageldiýew).

Son arananlar:

• arzu,
• izza,
• kolba,
• kög,
• bob,
• mügdetmek,
• Mikser,
• varvarak,
• Chang,
• domineering,
• keçjal,
• tularemia,
• sepish,
• aqlsiz,
• opur,
• cenaze,
• urbanity,
• tigris,
• ələnmək,
• vakur,
• Be,
• Kelem