Kapkara

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kap-kara

sim siyah, kap kara.

Son arananlar:

• siňiş,
• rabot,
• afsun,
• paýa,
• anıtkabir,
• qal,
• ülgü,
• Böke,
• povestka,
• ýeňil,
• Danlaq,
• TOKUL,
• özne,
• meter,
• Böken,
• rejim,
• yeşil,
• heybə,
• valid,
• manken,
• G'am,
• Kapkara