Kalıs

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kalıs

1. Çekimser

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kalıs

a. 1. kararsız: hasbî; bitaraf: tarafsız; şahsan menfaatlı olmıyan; kalıs kal- : rey vermekten istinkâf etmek; kim kalıs kaldı? : kim istinkâf etti? ; köpçülük caktap, azçılık karşı kol kötördü, kalıs kaluuçu bolğon cok: çoğunluk lehte, azınlık aleyhte rey verdi, çekinen (istinkâf eden) olmadı; 2. hakem; kalıska sal- : 1) hakemler hükmüne komak; 2) hakem olarak göstermek.

Son arananlar:

• pp,
• komi,
• Tolkun,
• çüyür,
• güyüm,
• northern,
• oghaq,
• yiçi,
• çekçek,
• qısqac,
• cordon,
• accessory,
• ogurlatmak,
• ko'tarmoq,
• pedestal,
• bulanık,
• süper,
• lost,
• qumloq,
• kemsiz,
• Komik,
• Kalıs