Kalamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalamak

yığmak, üstüste koymak, toplamak. Cel kumnu ışık cerge kalağandı: rüzgâr kumu kuytu yere yığmış, kumaç toplanı kaladık: kumaş toplarını üstüste yığdık, taşlanı bir canına kalağız: taşları bir tarafa toplayınız.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kalamak

yığmak, sandığa koymak,III, 249 bkz> kamak

Son arananlar:

• ýalaňy,
• tarhan,
• alabəzgək,
• beytarap,
• ist,
• fortress,
• Böğürtlen,
• dumli,
• keşik,
• Mah,
• calañ,
• Şirnikdirici,
• delayed,
• paqlan,
• çust,
• deb,
• Seğirtmek,
• Kobul,
• cazılğan,
• hesret,
• Sonsuz,
• Kalamak