Kalamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalamak

yığmak, üstüste koymak, toplamak. Cel kumnu ışık cerge kalağandı: rüzgâr kumu kuytu yere yığmış, kumaç toplanı kaladık: kumaş toplarını üstüste yığdık, taşlanı bir canına kalağız: taşları bir tarafa toplayınız.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kalamak

yığmak, sandığa koymak,III, 249 bkz> kamak

Son arananlar:

• mehmondorlik,
• ikuçsuz,
• garret,
• sinekdoxa,
• yallı,
• licim,
• değişli,
• çingülü,
• ganak,
• jebege,
• tekiş,
• martı,
• elemek,
• cloth,
• savutsuz,
• kılıçlanmak,
• ikrah,
• nigaran,
• enlightment,
• kürən,
• cins,
• Kalamak