Halayık

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

halayık

[Köken: Arapça] Kün

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

halayık

и. 1) кол; 2) ялчы, хезмәтче

Son arananlar:

• butnimaq,
• peeper,
• kende,
• evitable,
• rejection,
• ram,
• düzi,
• ghulam,
• yaxalıq,
• İşançlı,
• ýadyrganmak,
• aşuu,
• kırmızı,
• itindi,
• ration,
• köpen,
• sönüş,
• deñ,
• ezmagarchilik,
• nekroloq,
• parçalamak,
• Halayık