Halayık

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

halayık

[Köken: Arapça] Kün

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

halayık

и. 1) кол; 2) ялчы, хезмәтче

Son arananlar:

• tilik,
• philistine,
• LOGİK,
• götürgüç,
• Kafatası,
• upuq,
• Asl,
• érinj,
• şoşluk,
• sızak,
• buzmaq,
• ıtaa,
• ağam,
• xatircəm,
• öbüş,
• kopşu,
• Çın,
• boylatmoq,
• küşgürme,
• bırakışmak,
• süygülük,
• Halayık