Eşim
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eşim
saç örgüsü.
Son arananlar:
- köklüköməcli,
- ayalmak,
- qizarmoq,
- too,
- Ləl,
- barça,
- hədsiz,
- nägile,
- daşbasma,
- turşumuş,
- perdahlamak,
- bağlanmak,
- ördümek,
- andava,
- gədik,
- memorandum,
- o,
- tilghash,
- bəhcət,
- balgaz,
- kenen,
- Eşim