Esil
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
esil
mihnetkeş (ömrünü kaygı ve kederle geçiren); zavallı; garip; esil baş : (garip baş) mihnet çeken kimse; esil kayran : ölü için ağlarken kullanılan tabir.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
esil
I a. Asıl. Esil nüsxe – Asıl nüsha. Eslige tughri – Aslına oygun. Ishning esli – İşin aslı. Mesilining esli – Meselenin aslı. Eslide – Aslında.
II a. Başka, değerli, kıymetli, önemli. Esil tash – Kıymetli taş. Esil zatliq at – Nesilli at. Esli yaman – Aslı kötü; soysuz.