Ermek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ermek
[Köken: Yerel] Yetmek, Yetişmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ermek
ф. 1) ирешү; 2) җитү, җитеп тию; 3) өлгерү (үсемлекләр тур.)
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
ermek
1. Cümbüş
2. Aktivite, Eğlence
3. Eğlence, Cümbüş
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ermek
Türkiye Türkçesi: ermek
Azerbaycan Türkçesi: ermäk
Başkurt Türkçesi: ävliyä bulıv
Kazak Türkçesi: kiyelenüv ävliye boluv
Kırgız Türkçesi: kıdır dãrū
Özbek Türkçesi: ävliyä bolmàḳ
Tatar Türkçesi: àvliyä bulu
Türkmen Türkçesi: kerãmatlılığa yetmek
Uygur Türkçesi: ävliya bolmak
Rusça: dostigat' sv'atosti
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ermek
eğlence; eğlenti.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ermek
işl., k.d. "Bolmak" manysynda gelýän kömekçi işlik. Erer ol erkin mydam, budur türkmen binasy (Magtymguly).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
ermek
Eğlence, oyuncak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ermek
olmak, imek·I, 24, 25, 74, 89,109,164, 215, 384, 399, 418, 430, 458, 516;II, 56, 57, 74, 169, 256. 257, 297, 320, 361; III, 38. 44, 168, 218, 219, 315. 333, 385 bkz> érmek