Emleme

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

emleme

1. Aşı (İnsan)
2. Aşı (insan), Aşılama(insan)

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emleme

iş ady. Emlemek ýagdaýy.

Son arananlar:

• catış,
• benli,
• assistent,
• saxlaşdırmaq,
• evdeş,
• obligation,
• shamaloqday,
• korğaşın,
• topilmoq,
• Moldav(an),
• daara,
• buğov,
• Platform,
• rakibe,
• Bəyan,
• calbarıv,
• tıncıxmaq,
• çağmak,
• çiymek,
• guruşhacı,
• atıl,
• Emleme