Emleme

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

emleme

1. Aşı (İnsan)
2. Aşı (insan), Aşılama(insan)

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emleme

iş ady. Emlemek ýagdaýy.

Son arananlar:

• minmək,
• şərərə,
• namuna,
• ırgamak,
• oyuq,
• singmek,
• alap,
• cavum,
• durdurmak,
• singularity,
• canbaş,
• temizlenmek,
• çalkala,
• delectation,
• mukaddime,
• yarag,
• gringo,
• bourgeois,
• xalisane,
• saxsıçılıq,
• Hüdhüd,
• Emleme