turklehceleri.org

Dürüst

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

dürüst

[Köken: Farsça] Doğrucul, Çıncıl, Doğru, Çın

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

dürüst

с. рәв. дөрес, хатасыз

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

dürüst

Türkiye Türkçesi: dürüst
Azerbaycan Türkçesi: dürüst
Başkurt Türkçesi: ğäⱬil toğro ısın
Kazak Türkçesi: şınşıl
Kırgız Türkçesi: çınçıl tūra
Özbek Türkçesi: ràstgöy häḳıḳatçi toğri
Tatar Türkçesi: ğadil turı çın
Türkmen Türkçesi: doğruçıl hakıkatçıl
Uygur Türkçesi: rastçi häḳiḳätçi
Rusça: pravdivıy

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

dürüst

sif. [fars.]
1. Doğru, düzgün, düz. Dürüst söz. – Avazı idi bəsi mülayim; Üslubi dürüst, üsuli qani. Füzuli. // Həqiqi, gerçək, doğru, sadiq. Deyərlər, dərdi-eşqin adəm öldürməz, dürüstdür bu.. X.Natəvan. // Düz, doğruçu, vicdanı təmiz. [Hacı Qara:] Mən sizin tamam hiylələrinizdən xəbərdaram, əgər siz dürüst adam olsaydınız, bu gecə vaxtı bu yolda görünməzdiniz. M.F.Axundzadə. Bu Kərbəlayı yaxşı kişidir, Allah bəndəsi, doğru, dürüst adamdır. Ə.Haqverdiyev.
2. Zərf mənasında. Yaxşı, lazımi qaydada, lazımi kimi, düzgün, dəqiq; diqqətlə, yaxşı-yaxşı. Hacı Əbdüləzim dürüst qulaq verəndən sonra dedi: – Kişi, məgər sən öz qızının düşmənisən? Ə.Haqverdiyev. Seyid, Tahirzadənin adını, yaşını, peşəsini soruşub dürüst yazdı. Mir Cəlal. // Lazımınca, lazımi qədər, yaxşı. [Hacı Rəcəbəli:] Qəribə sual edirsən, Ata Mərdan! Bəs məlum ki, məni hələ dürüst tanımırsan. M.F.Axundzadə. Qədir bunları dürüst öyrənib yadda saxlamasa da, mətləbi başa düşürdü. Mir Cəlal. • Dürüst etmək (eləmək) – saz eləmək, saz hala salmaq, düzəltmək. [Hacı Kərim:] Məsələn, bir zad dürüst edibdir ki, adına iksir deyirlər. M.F.Axundzadə. Bir qədər mən sənə gətirdim pul; Ki, sınan sazını dürüst eylə. S.Ə.Şirvani.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

dürüst

doğru, düzkün
{doğru, düzgün}

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

dürüst

dürüst, net, usturuplu

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

dürüst

bk. dürüs.


Son arananlar: