Dünele

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dünele

kâinat, cihan, evren, âlem. Aythan sözüñ ~ge darıdı: söylediğin söz âleme ilaçtır.

Son arananlar:

• ildirişdirmek,
• yatakhane,
• flama,
• sululuk,
• bıs,
• hökmdar,
• Tun,
• feshetmek,
• vəbalı,
• begitiv,
• parixon,
• büklemek,
• yan.ak,
• vocation,
• evcil,
• Tomon,
• yazlık,
• karat,
• lame,
• sorul,
• cəmləşdirmək,
• Dünele