Cəhrə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

cəhrə

is.
1. Yun əyirmək üçün əl ilə işlədilən ən sadə alət. İydə varsa, cəhrədə də var. (Məsəl). Mahmudun evinin qabağı. Sol tərəfdə evinin qapısı, qapının yanında bir cəhrə qoyulub. Ə.Haqverdiyev. [Göyçək] sonra da cəhrənin böyründə oturub yun əyirməyə başladı. Ə.Vəliyev.
2. məc. Nasaz, primitiv şey haqqında.

Son arananlar:

• mama,
• qız,
• karpı,
• bögürmek,
• imdat,
• içkili,
• haylaz,
• söküt,
• yumız,
• toxucu,
• şəxs,
• biwagt,
• selçuklu,
• kemir,
• seredilmek,
• zabıta,
• Beyefendi,
• tevcih,
• spekülasyon,
• qeyser,
• yuqori,
• Cəhrə