Cün

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cün

yün; kıl (saç); tüy (kuşların); sarı cün: tülerken dökülmiyen tüy (dir, ki atın hasta olduğunun belgesidir); tülöndü cün : (at, inek) gibi hayvanların tüledikleri zaman döktükleri- tüy; çırımtal, cün bk. cırımtal; cündörü cata kaldı : ferahladı; başıma cün cıkkandan beri: <> hayatımın ilk günlerinden beri; erken çocukluğumdan beri; cün çiyleş : hasır üzerine yün yayma ve yuvarlama (keçe dövme vetirlerinden biridir); cün-cübür : her nevi yün; kozucün: kuzu yünü; cündöy sabadı : öyle dövdü ki anasını ağlattı harfiyen: yün gibi ditti.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cün

yün. ~ coppu: yün yumağı, ~ halı: yün iplik, ~ titmek: yün ditmek, yün atmak, ~ töşek: yün yatak, ~ñe tüşgen tavukça: yüne bulanmış tavuk gibi, ~ kumaç: yün kumaş, ~ iyirmek: yün eğirmek, ~ tarak: yün tarağı.

Son arananlar:

• puçluk,
• chiroq,
• Olov,
• Tebrik,
• usandırıcı,
• Darmadağın,
• choziq,
• koyza,
• hozirgi,
• tansy,
• baçıg,
• chokindi,
• kaşay,
• nümunə,
• cherkov,
• zaponka,
• uyuşmak,
• hulgu,
• şaxta,
• chordana,
• liyakat,
• Cün