Culuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

culuk

1. (ayakkabının) kenarı; 2. avm. fercin kenarları.

Son arananlar:

• məcnun,
• kırgıl,
• karagöl,
• turmak,
• büyücü,
• Sıgır,
• fatarçı,
• gumsaw,
• gije,
• mayi,
• sormoq,
• jiris,
• qonaq,
• yandırma,
• arsak,
• girtçi,
• cenaze,
• arasira,
• göynümek,
• sədaqətsiz,
• Hasis,
• Culuk