Burmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
burmak
ф. 1) бору; 2) бөрештерү; 3) терлекне печү
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
burmak
1. Çevirmek (döndürmek)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
burmak
Türkiye Türkçesi: burmak
Azerbaycan Türkçesi: burmag
Başkurt Türkçesi: işiv sıratıv bögöv
Kazak Türkçesi: burav
Kırgız Türkçesi: burū tolğō kayrū
Özbek Türkçesi: burämàḳ
Tatar Türkçesi: bötörü âyländirü çıratu
Türkmen Türkçesi: burmak tovlamak
Uygur Türkçesi: burmak tolğimak
Rusça: vertet' krutit' zakruçivat'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
burmak
[burmok], işl. 1. Bir tarapa öwürmek, sowmak. Atynyň başyny günbatara burdy. 2. Bir tarapa towlamak, towlap berkitmek, çekmek. Ol dutaryň gulagyny ýene-de burup goýberdi. 3. Towlap çüm- müklemek. Çaganyň budundan burdy.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
burmak
burmak, çevirmek, bükmek, dürmek, döndürmek. Çarhnı ~: çarkı çevirmek, arı beri burup turma: öteye beriye çevirip durma, katı burup begit: sıkı çevirerek pekit, betiñi maña bur: yüzünü bana çevir, söznü nakırdağa burup koydu: lafı şakaya çeviriverdi, bizge art burğandı: bize arkasını döndürmüş, es ~: dikkatini teksif etmek, karnı ~: karnı bulanmak, buruntu yapmak, karnı ağrımak, canı istemek (mec.), karnı bursa eterikdi: canı isterse yapacak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
burmak
kokmak (iyi), buğusu yükselmek, buğulanmak· II, 6; III, 180