Bilezik
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bilezik
и. 1) беләзек; 2) берләштергеч муфта, куныч
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bilezik
Türkiye Türkçesi: bilezik
Azerbaycan Türkçesi: bilärzik
Başkurt Türkçesi: biläⱬik
Kazak Türkçesi: bilezik
Kırgız Türkçesi: bilerik
Özbek Türkçesi: bilägüzük
Tatar Türkçesi: biläzik
Türkmen Türkçesi: bilezik
Uygur Türkçesi: biläyzük biläküzük
Rusça: braslet
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bilezik
at. 1. zergärç. Aýallaryň bilegine dakynýan, gyzyl çaýylyp, iki gat kümüşden ýasalan hakyk gaşly bezeg şaýy (bilezigiň ýüzüne oturdylan gaşlaryň setir sanyna görä bir goşma, iki goşma, üç goşma, dört goşma, bäş goşma...bilezik diýlip atlandyrylýar). Şakga-şakga bilezik, On barmakda on ýüzük (Halk dörejiliginden). Bilezigimi alan oglan, Beräý indi bilezigimi (Aýdymdan). 2. Biz, orak ýaly gurallaryň sapy ýarylmazlyk üçin geýdirilýän demir halka.
‣Bilizigiň dişi bilezigiň goşara dakylýan ýeriniň iki taraplaýyn agzynyň ady (bilezik agzynyň dişleriniň görnüşine görä ýylankelle bilezik, darakdiş bilezik, düwmediş bilezik ýaly atlandyrylýar ).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bilezik
1. Sargı, yumak. Cün ~: yün yumağı, sarılmış yün yumağı, 2. Bilezik, bileği geçirilen.