Bilbil

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bilbil

[bilvil], at. 1. Serçeler maşgalasyndan bolan, goňur-çal reňkli saýrak guş. Bilbiller istär – göçe, Bag-u bostana sary (Magtymguly). 2. Adam ady.
 ‣Bilbil ýaly saýramak ýakymly gürrüň etmek, labyzly aýdym aýtmak.

Son arananlar:

• yayınbalığı,
• Meyvə,
• isizlik,
• paal,
• commercial,
• şirpençe,
• sındır,
• effekt,
• kitobxon,
• kayıt,
• bulkak,
• Yoluk,
• gäbe,
• ımda,
• şüşə,
• Rahmet,
• alaç,
• Munmak,
• muhasip,
• kakkıy,
• kuyumluk,
• Bilbil