Bilbil

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bilbil

[bilvil], at. 1. Serçeler maşgalasyndan bolan, goňur-çal reňkli saýrak guş. Bilbiller istär – göçe, Bag-u bostana sary (Magtymguly). 2. Adam ady.
 ‣Bilbil ýaly saýramak ýakymly gürrüň etmek, labyzly aýdym aýtmak.

Son arananlar:

• basruk,
• qane,
• ayarlanmak,
• delillendiriji,
• polifonik,
• provisional,
• smooth,
• Ş,
• devran,
• hojalyk,
• myh,
• tumak,
• qaganoq,
• Ökdesiremek,
• eşkenar,
• gaçybatalga,
• urushperest,
• yiringli,
• Zontik,
• damgalamak,
• arız,
• Bilbil