Bakla
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
bakla
[Köken: Arapça] Atburçağı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bakla
I и. боҗра, чылбырны хасил иткән алкаларның берсе
baklaи. бот. 1) ногыт (ногыт борчагы); 2) борчак □ bakla dökmek (atmak) ногыт салу, ногыт салып күрәзәләү; baklayı ağzından çıkarmak сөйләми торганнан соң сөйли башлау
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bakla
Türkiye Türkçesi: bakla
Azerbaycan Türkçesi: paⱨla
Başkurt Türkçesi: kuⱬak (kara) borsak
Kazak Türkçesi: atburşak
Kırgız Türkçesi: nokot fasol
Özbek Türkçesi: noⱨat
Tatar Türkçesi: noğıt (borçağı)
Türkmen Türkçesi: nohut
Uygur Türkçesi: dadur caŋdu
Rusça: bobı
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bakla
1. Çekiç; değirmen çekici; çaar bakla : değirmen taşçı çekici : ay bakla : topuz, çomak; teke bakla : gümüş ve gayet ufak çivileri dövmek için kullanılan küçük çekiç; çapkı bakla : türpü (bk. Türpü 1) kakmak için kullanılan (saraç âleti; 2. Orman bekçisinin baltasıdır, ki o, onunla ağaçlar üzerine kertikler yapar (karş. balkaçı 2.)