Ayrımkan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayrımkan

ada. Carım ~: yarımada, adam caşamağan ~: insan yaşamayan ada, ıssız ada.

Son arananlar:

• yığınak,
• bilmey,
• Makbuz,
• muğalim,
• ıstırap,
• garla,
• Kaftan,
• synthetic,
• omon,
• yuletide,
• fahişe,
• undeniable,
• ew,
• ustunlik,
• separator,
• iyerlemek,
• Horde,
• cəmicümlətanı,
• gyňaç,
• alkalmak,
• oralishmoq,
• Ayrımkan