Ayaklı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayaklı

ayaklı, ayakları olan, tetik. Ağaç ~: ağaç ayaklı, ullu ~: iri ayaklı, ceñil ~ adam: tetik adam, uvak ~ mal: küçük ayaklı hayvan (küçükbaş hayvan), tört ~: dört ayaklı, üç ~ şindik: üç ayaklı tabure.

Son arananlar:

• müşavir,
• contiguity,
• Dəhrə,
• fiyaka,
• avliyo,
• Nepes,
• uurtta,
• gallant,
• Düşman,
• çağlayan,
• cırtdan,
• karagu,
• chekinmoq,
• hékmet,
• Ösürmek,
• yebeñ,
• karapayım,
• arxaizm,
• haçalanmaq,
• kylmak,
• karyola,
• Ayaklı