Alamet
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
alamet
[Köken: Arapça] Belgi
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
alamet
и. 1) галәмәт (хәйран калырлык әйбер); 2) ишарә, ишарәт; ым, галәмәт; билге
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
alamet
Türkiye Türkçesi: alamet
Azerbaycan Türkçesi: älãmät
Başkurt Türkçesi: bildä
Kazak Türkçesi: belgi belgi
Kırgız Türkçesi: belgi
Özbek Türkçesi: älàmät belgi
Tatar Türkçesi: bilgi
Türkmen Türkçesi: alãmat
Uygur Türkçesi: alamät
Rusça: primeta priznak
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
alamet
a. 1. Alâmet, işaret, belge, marka, nişan ve madalyalar. 2. Olağanüstü büyük veya olağanüstü zor.