əncam

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

əncam

is. [fars.]
1. Son, axır, nəhayət, nəticə. Hər işi əncamı ilə ölçərlər. Əncamı xeyir olsun (axırı xeyir olsun). • Əncam qılmaq (vermək) – sona vardırmaq, nəticələndirmək. [Böyükxanım:] Allah rizasına, bizi dil-dişə salma! İşlərə əncam verginən! M.S.Ordubadi. Əncam tapmaq – sona varmaq, nəticələnmək. [Ağamərdan:] Amma Zeynəb xanım gərək mənim hər sözümə, hər tədbirimə əməl etsin ki, bu iş əncam tapa. M.F.Axundzadə.
2. Kömək, vasitə, yol, tədbir. • Əncam etmək (çəkmək) – həllinə, başa gəlməsinə, qaydaya düşməsinə kömək etmək, çıxış yolu tapmaq, tədbir görmək. İndi naxoşdu milləti-islam; Ona lazımdır eyləmək əncam. S.Ə.Şirvani. [Aslan bəy:] Sən ehtiyatlı ol, mən özüm bu işə əncam çəkərəm, – dedi. A.Şaiq. [Hacı Murad:] Məhərrəm bəy gəlsin, görək işə nə əncam çəkirik. S.S.Axundov. Əncama qoymaq (salmaq) – yoluna qoymaq, yoluna salmaq, qaydaya salmaq. Məktəb işlərini əncama saldınmı? – O, Tütünçüoğlu və Həsənağanın vasitəsilə hər bir işi əncamına salmışdı. M.S.Ordubadi.

Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)

əncam

I. son, axır, nəticə
{son, ahir, netice}

II. kömək, vasitə, tədbir, yol
{yardım, vasıta, önlem, yol}

Last searches:

• vodolaz,
• gitme,
• balaban,
• subjugate,
• ochuq,
• abdication,
• realistik,
• kinez,
• archa,
• bədiilik,
• açığan,
• miniş,
• adyýaman,
• vertebrate,
• kürdünağırı,
• sınak,
• sufficiently,
• qıylı,
• erbiy,
• birim,
• qamishzorlik,
• əncam