əncam

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

əncam

is. [fars.]
1. Son, axır, nəhayət, nəticə. Hər işi əncamı ilə ölçərlər. Əncamı xeyir olsun (axırı xeyir olsun). • Əncam qılmaq (vermək) – sona vardırmaq, nəticələndirmək. [Böyükxanım:] Allah rizasına, bizi dil-dişə salma! İşlərə əncam verginən! M.S.Ordubadi. Əncam tapmaq – sona varmaq, nəticələnmək. [Ağamərdan:] Amma Zeynəb xanım gərək mənim hər sözümə, hər tədbirimə əməl etsin ki, bu iş əncam tapa. M.F.Axundzadə.
2. Kömək, vasitə, yol, tədbir. • Əncam etmək (çəkmək) – həllinə, başa gəlməsinə, qaydaya düşməsinə kömək etmək, çıxış yolu tapmaq, tədbir görmək. İndi naxoşdu milləti-islam; Ona lazımdır eyləmək əncam. S.Ə.Şirvani. [Aslan bəy:] Sən ehtiyatlı ol, mən özüm bu işə əncam çəkərəm, – dedi. A.Şaiq. [Hacı Murad:] Məhərrəm bəy gəlsin, görək işə nə əncam çəkirik. S.S.Axundov. Əncama qoymaq (salmaq) – yoluna qoymaq, yoluna salmaq, qaydaya salmaq. Məktəb işlərini əncama saldınmı? – O, Tütünçüoğlu və Həsənağanın vasitəsilə hər bir işi əncamına salmışdı. M.S.Ordubadi.

Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)

əncam

I. son, axır, nəticə
{son, ahir, netice}

II. kömək, vasitə, tədbir, yol
{yardım, vasıta, önlem, yol}

Last searches:

• projector,
• hayırlı,
• downtrodden,
• hiss,
• açılık,
• Təyin,
• nokta,
• çaty,
• serseri,
• suyuqlashmaq,
• begzada,
• imeriliş,
• iptidai,
• NEZİR,
• subaysayağı,
• Jaket,
• palaç,
• Kırağı,
• fərdilik,
• shaftoliqoqi,
• sənədlilik,
• əncam