Ərbab

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

ərbab

sif. [ər. “rəbb” söz. cəmi] köhn. Ağa, cənab; sahib. [Əliqulu:] Ancaq ərbabın bir balaca nəqahəti var. S.S.Axundov. Sevinc qapınızdan çox uzaq keçdi; Yalnız ərbabların günü ağ keçdi. S.Rüstəm. Ərbabın sükutu Ağarzaya bir qədər də cürət .. verdi. Mir Cəlal. // dan. Bəzən zarafatla, masqara ilə deyilir.

Last searches:

• gyzykly,
• söküt,
• sanamak,
• nafsoniyat,
• holo,
• Toshmoq,
• gühər,
• galoid,
• Uruq,
• pervasız,
• sıvazlamak,
• əhəng,
• saylaghliq,
• ilke,
• Yarma,
• inamorata,
• ıçkınt,
• cüzüm,
• yulumak,
• chucklehead,
• ağlamak,
• Ərbab