Ərbab

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

ərbab

sif. [ər. “rəbb” söz. cəmi] köhn. Ağa, cənab; sahib. [Əliqulu:] Ancaq ərbabın bir balaca nəqahəti var. S.S.Axundov. Sevinc qapınızdan çox uzaq keçdi; Yalnız ərbabların günü ağ keçdi. S.Rüstəm. Ərbabın sükutu Ağarzaya bir qədər də cürət .. verdi. Mir Cəlal. // dan. Bəzən zarafatla, masqara ilə deyilir.

Last searches:

• ýeligiş,
• çetilik,
• açıklayıcı,
• yağanlıq,
• kışkırtmak,
• artırmaq,
• davalamaq,
• mehribon,
• zarlamak,
• aşatmak,
• Çen,
• hümer,
• zor,
• mahmuz,
• olov,
• eriş,
• voj,
• carağan,
• azamat,
• scholar,
• müntəxəb,
• Ərbab