şərir
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
şərir
sif. və is. [ər.] Şər işlər görən, iblis, fəsadçı, dələduz, yaramaz, pis (adam). O səbəbə Xudayar bəy Zeynəbi boşamazdı ki, qorxurdu, şərir adamların birisi Zeynəbi ala və başlıya Xudayar bəydən səğirlərin malmülkünü iddia eliyə. C.Məmmədquluzadə. [Camal bəy:] Hərgah siz şərir adamların sözünə baxıb, inanıb iş görsəniz, uyezdi xaraba qoyarsınız. N.Vəzirov.
Last searches:
- küngöy,
- dombillamoq,
- accession,
- gÜmÜŞÇÜ,
- yurtchiliq,
- qashqarlik,
- çöngül,
- Təl,
- vulnerable,
- pilek,
- okşaştırma,
- desmallı,
- nodon,
- üyükmek,
- taýýar,
- çıkğınçı,
- tört,
- Botmon,
- Maket,
- prevalence,
- Ürpermek,
- şərir