şaban

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

şaban

1. и. шәгъбан ае. 2. с. арго. тиле-миле

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

şaban

(şağaban) şaban. ~ ay: Şaban ayı.

Last searches:

• təm,
• talvar,
• qartlaşmış,
• Kayıl,
• Çilli,
• yandak,
• goşulyş,
• bardañke,
• seyirci,
• egzotik,
• kanagat,
• gysganmak,
• çar-tarap,
• meskun,
• kirt,
• iliq,
• səndirləmə,
• drastic,
• nikah,
• telsiz,
• bekre,
• şaban