İmtizac

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

imtizac

[ər.]
1. Qarışma, qarışa bilmə, bir neçə maddənin qarışıb bir maddə əmələ gətirməsi. Kimyəvi imtizac.
2. Bir-birinə uyğun gəlmə, bir-biri ilə tutma, bir-biri ilə qaynayıb-qarışma; uyğunluq, ahəng. Rənglərin imtizacı.
3. məc. köhn. Bir-biri ilə uyuşma, yola getmə, keçinmə. Aralarında imtizac yoxdur.

Last searches:

• sundur,
• Süs,
• Keýik,
• çotuk,
• bust,
• gulgun,
• gaunt,
• siklamen,
• saraguç,
• okşoo,
• cin,
• Erüksemek,
• ravshan,
• swift,
• baryşgelişli,
• sarna,
• aone,
• alaganat,
• demirçilik,
• daana,
• bogiz,
• İmtizac