özden

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

özden

özden gelen, özden, hür insan. ~ tukum: özden sülale, ~le bıla kulla birbirleri bıla caraşırğa kerekdile: özdenlerle kullar (köleler) birbirleriyle anlaşmalıdırlar, ~me degen bıla ~ bolunmaz: özdenim demekle özden olunmaz.

Last searches:

• qamu,
• nere,
• burishiq,
• malumatlı,
• basu,
• bk,
• çoçu,
• kervansaray,
• ýüplük,
• soýka,
• istihza,
• client,
• aşat,
• çaldır,
• BİÇEM,
• dissertation,
• mühürcü,
• xarabaxana,
• nude,
• yosun,
• Kozgalmak,
• özden