özden

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

özden

özden gelen, özden, hür insan. ~ tukum: özden sülale, ~le bıla kulla birbirleri bıla caraşırğa kerekdile: özdenlerle kullar (köleler) birbirleriyle anlaşmalıdırlar, ~me degen bıla ~ bolunmaz: özdenim demekle özden olunmaz.

Last searches:

• optika,
• dıydar,
• gübür,
• gözəl,
• üze,
• qucaqlamaq,
• yalanmak,
• türşek,
• tülemek,
• çamaşırhane,
• kurabiye,
• ilğım,
• qeybət,
• üm,
• supply,
• Dövlət,
• YAKAMOZ,
• jygyr,
• deydimek,
• karağat,
• hoş,
• özden