turklehceleri.org

öküm

Kyrgyz—Turkish Dictionary

öküm

I, a. hüküm, mahkeme kararı; mahkemede verilen hüküm; öküm süylö yahut öküm ayt: kararı ilân etmek; emretmek; ökümü cürüp turat: hükmü yürüyor, hüküm sürüyor; öküm sür: hâkimiyeti elinde tutmak, hüküm sürmek; öküm sürüü: hüküm sürme, hâkimiyet.


II, kendini zaptedemiyen, çabuk kızan, acûl, ivegen, sabırsız; öküm at: hızlı giden, ateşin fakat dayanıksız at; öküm kişi: emrleriyle öne atılmayı seven kimse.

Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)

öküm

yığın. I, 75 bkz> ökün § öküm toprak; bir tarafa toplanm ış toprak· I, 78


Last searches: