çıçhan

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

çıçhan

1. Sıçan, altına yapan. 2. Fare, sıçan. Saban ~: tarla faresi, gılıv ~: iri lağım faresi, ~ teşik: fare deliği, ~ kirirge teşik tapmay edi da birgesine takmak tağa edi (as): fare kendi girecek delik bulamıyordu da yanına başkasını çağırıyordu.

Last searches:

• qəlibli,
• mahallebi,
• padşahyana,
• Kurye,
• aldırmamaq,
• hürriyyət,
• mühəvvəl,
• ulu,
• təəssüb,
• Atamak,
• erjel,
• jaran,
• Emmek,
• parranda,
• barbecue,
• yoqimtay,
• çəmxəm,
• enka-tinka,
• bulmaca,
• Savoy,
• xudahafizləşmə,
• çıçhan