çakğan

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

çakğan

1. Yeşeren, filizlenen, tomurcuklanan. Terekle ~dıla: ağaçlar tomurcuklanmışlar; 2. Sivilce, ergenlik sivilcesi . Caşnı beti ~dan tolğandı: gencin yüzü sivilceyle dolmuş.

Last searches:

• keçjal,
• gürleňgüjük,
• eigenvalue,
• yamanlıq,
• yoğurmak,
• içtima,
• casool,
• durdurmak,
• altüst,
• kıl,
• köyenchi,
• alarga,
• numerous,
• chiziq,
• töñek,
• qaganoq,
• bilsikmek,
• çönmək,
• semrish,
• küwenmek,
• çarçatuu,
• çakğan