ven
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
ven /ʌnfˈaðəməbəl/
1. (kıs.) Venerable.
Last searches:
- fasikül,
- kırkıv,
- eagle,
- çebiç,
- savage,
- Sena,
- kaysar,
- olmaya,
- kakkuk,
- abıru,
- göçer,
- həs,
- işendir,
- towuş,
- yükdaşıyan,
- ifa,
- yaguk,
- çanak,
- maşyn,
- yinçgelemek,
- personaj,
- ven