van

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

van /ˌʌndəsˈɛl/

1. ileri kollar, ordu veya donanmanın keşif kolu
2. öncüler.

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

van /ˌʌndəʃˈɜːt/

1. üstü kapalı yük arabası
2. ing. furgon
3. yük arabası veya vagon ile taşımak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

van

kamyonet
eşya ya da yük vagonu

Uzbek—English Dictionary (Dirks, 2005)

Van

lake Van.

Last searches:

• qızılı,
• moyut,
• Falan,
• gung,
• Humor,
• hödürkerem,
• telwas,
• yelvagay,
• ötürmek,
• törəmək,
• südlük,
• maxtimaq,
• o’pka,
• zarafat,
• özlemek,
• bütövlük,
• misk,
• cəngi,
• kamçıçı,
• türklü,
• shubhashikva,
• van