uvatmak
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
uvatmak
kırmak, parçalamak, paramparça etmek, darbe vurmak, imha etmek, yoketmek, dövmek, köteklemek, dayak atmak. Sabiyçik ıstakannı uvatdı: çocuk bardağı kırdı, taş atıp terezeni uvatmağız: taş atıp pencereyi kırmayınız, terekni butakların uvatxandıla: ağacın dallarını parçalamışlar, otun ~: odun kırmak, cavnu igi aşhı uvatdı: düşmana adamakıllı darbe vurduk, Çeçen askerle Orus askerleni uvatdıla: Çeçen askerleri Rus askerlerini imha ettiler, anı igi aşxı uvat: onu iyice patakla, onu adamakıllı döv, urup başıñı uvatırma: vurup kafanı kırarım, toynu ~: coşkulu şekilde düğün yapmak.
Last searches:
- Tekerek,
- manqabaşçı,
- ulush,
- çapulcu,
- impersonate,
- haksız,
- Bardaş,
- hayalperest,
- hezillik,
- çalarmak,
- jedelleşmek,
- erlay,
- hasham,
- doğu,
- baraçı,
- segsen,
- tünügün,
- ırğak,
- compellatton,
- halyça,
- bearer,
- uvatmak