urçuk

Kyrgyz—Turkish Dictionary

urçuk

= uurçuk.

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

urçuk

iğ, iplik eğirme aleti. ~baş: iğin başı, iğin başına geçirilen kafa, ~ iyirmek: iğle iplik eğirmek, ~ça aylanadı: iğ gibi dönüyor, ~u çıkmak: iğden kafa çıkmak, boynu kopmak anlamına, anı çığarğannı urçuğu çıksın (d): onu icat edenin boynu kopsun.

Last searches:

• junun,
• Oliy,
• milimek,
• kaytadan başlamak,
• kalibr,
• Buğday,
• möçber,
• bañkıl,
• emma,
• kalibre,
• tubun,
• qovuşma,
• batta,
• fikriy,
• billiards,
• dikkiç,
• gajak,
• orostopolluk,
• kalish,
• ekonomik,
• kishilashmoq,
• urçuk