tuthuç

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

tuthuç

1. Tutkuç, tutmaya yarayan alet, kulp, mandal. Taba ~: kızgın tavayı tutmaya yarıyan ağaç saplı demirden yapılmış alet, eşik ~: kapı mandalı; 2. Delil, kanıt, tutunulacak şey. Aythanıñı kertilerge ~uñ barmıdı: dediğini ispatlamaya kanıtın var mı? 3. Temel, esas, dayanak, istinat.

Last searches:

• comparatively,
• vec,
• mecbur,
• synamak,
• joghday,
• Çağan,
• veba,
• tashlama,
• keserme,
• yugan,
• şaala,
• hiza,
• dependence,
• höşk,
• qeyt,
• Kadırgan,
• uçurmak,
• parcel,
• Bermek,
• awlama,
• kitabçı,
• tuthuç