tuthuç

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

tuthuç

1. Tutkuç, tutmaya yarayan alet, kulp, mandal. Taba ~: kızgın tavayı tutmaya yarıyan ağaç saplı demirden yapılmış alet, eşik ~: kapı mandalı; 2. Delil, kanıt, tutunulacak şey. Aythanıñı kertilerge ~uñ barmıdı: dediğini ispatlamaya kanıtın var mı? 3. Temel, esas, dayanak, istinat.

Last searches:

• kardeş,
• saymaq,
• erdik,
• kansımak,
• gÖvde,
• ovsaf,
• surh,
• hazirlanmaq,
• dağatmak,
• sadaf,
• divane,
• bekik,
• tonakçı,
• Hükümdar,
• kızdırmak,
• istihza,
• satiate,
• hamdard,
• Tereze,
• cidalı,
• sokurluk,
• tuthuç