taphan

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

taphan

1. Bulan. ~ zatıñı ortağa sal: bulduğun şeyi ortaya koy; 2. Doğuran. ~ ana: doğuran ana, ~ balam: doğurduğum yavrum.

Last searches:

• Ekşimek,
• arzuman,
• égilimek,
• cürətlə,
• Kurç,
• hasabat,
• şamandıra,
• kesindi,
• bred,
• gururli,
• araklamak,
• Baldız,
• UMAÇ,
• çağırış,
• köküt,
• hovlama,
• soz,
• feces,
• Zişan,
• karantina,
• quylanmaq,
• taphan