tamamlavçu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

tamamlavçu

tamamlayıcı. ~ boluş (gr.): akuzatif, ‘i’ hali.

Last searches:

• Sac,
• aç-açan,
• ýaglyk,
• tushirgich,
• udu,
• sıpayılık,
• acap,
• arkan,
• şaxta,
• Ölümsüz,
• kneepan,
• Maişet,
• yıxılı,
• tigress,
• Tüşünmek,
• Dosya,
• rütbeli,
• tirkaluvchi,
• ıpır,
• üryan,
• yinmek,
• tamamlavçu