tabiğat

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

tabiğat

tabiat, doğa. ~daça: tabiattaki gibi, ~nı sınavçu: tabiatı gözlemleyen, natüralist, ~ baylık: doğa zenginliği, ~ ilmula: tabii bilimler.

Last searches:

• teyin,
• omak,
• həri,
• buş,
• gej,
• marazm,
• dərkənar,
• geneş,
• tepkiç,
• kişmişi,
• urishqoq,
• algaş,
• bahaam,
• repetition,
• takidlamoq,
• kavuf,
• salvation,
• yadırğamaq,
• Olanak,
• alaç,
• büyü,
• tabiğat