tabiat
Turkish to Pure Turkish Dictionary (Kuleli, 2013)
tabiat
[Köken: Arapça] Olmuş, Yaradılış
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
tabiat
и. төрле мәгъ. табигать □ tabiat üstü табигатьтән өстен, табигатьтән тыш
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
tabiat
Türkiye Türkçesi: tabiat
Azerbaycan Türkçesi: täbiät
Başkurt Türkçesi: täbiğät
Kazak Türkçesi: tabıyğat
Kırgız Türkçesi: tabiyat
Özbek Türkçesi: täbiät
Tatar Türkçesi: tabiğat'
Türkmen Türkçesi: tebḯğat
Uygur Türkçesi: täbiät
Rusça: priroda nrav natura
Uzbek—English Dictionary (Dirks, 2005)
tabiat
(Arabic) nature; environs, natural setting; character; mood, spirits; (sense of) taste. jonli ~ the natural world. past ~ lowly, greedy. so'fi ~ Sufi-like, monkish; light sleeper. ~im ko'tarmaydi/tortmaydi I don't care for it.