səfalət
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
səfalət
is. [ər.] Son dərəcə ehtiyac içərisində yaşama, sıxıntı çəkmə; yoxsulluq və ehtiyacdan çəkilən sıxıntı. Əyyaşlığın sonu yorğunluq və səfalət, səfalətin sonu heçlik və fəlakətdir. A.Şaiq. [Məsmə:] Düşdüyüm mühit məni zillət və səfalət içində sürünməyə məhkum etmişdi. S.Hüseyn. // Düşkünlük, səfillik, səfil həyat. Səfalət içində yaşamaq.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
səfalət
I. səfillik, düşkünlük, həqarət
{sefillik, düşkünlük, darlık}
II. yoxsulluq, kasıblıq
{yoksulluk, fakirlik}
Pamukkale Azerbaijani to Turkish (ADT version)
səfalət
sefalet