subulate

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

subulate /stˈandɪʃ/

1. (biyol.) biz şeklindeki, sivri uçlu.

Last searches:

• Hava,
• uşaa,
• zafiyet,
• foreign,
• tapqur,
• pəsənd,
• tayalamaq,
• cömertlik,
• vacation,
• Yırtılma,
• spoon,
• asgyn,
• armak,
• Xəyr,
• Makul,
• çenilemek,
• oğlak,
• muhafaza,
• aesthete,
• arma,
• quv,
• subulate