soruvçu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

soruvçu

sorucu, sorgulayıcı, sorgu meleği, “Ol zamanda soruvçula ceterle”: o anda sorgu melekleri yetişirler, ~ kullukçu: sorgulayıcı memur; ~ almaş: soru zamiri, ~ aytım: soru cümlesi.

Last searches:

• mayguk,
• kökön,
• malzeme,
• toslaýyş,
• mazkur,
• cabakku,
• tögül,
• malkı,
• bilangbilang,
• ikidmek,
• tekelev,
• ingate,
• maltay,
• çaruk,
• kirkik,
• sogim,
• sarsıarda,
• makao,
• komsomol",
• kullanmak,
• olsağatda,
• soruvçu