shackle

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

shackle /skˈəʊp/

1. pranga, zincir
2. engel, mâni
3. kelepçe, bağlama demiri
4. zincirle bağlamak, prangaya vurmak
5. engel olmak, elini kolunu bağlamak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

shackle

köstek
pranga
zincir
engel

Last searches:

• Müstehcen,
• enfeksiyon,
• mürçemiýan,
• parasız,
• bitmək,
• negr,
• avare,
• Kadim,
• ynjatmak,
• makyajcı,
• uruhuy,
• fıştırıq,
• təklik,
• cılav,
• irpelmek,
• chekmoq,
• ghorun,
• notch,
• tartan,
• qatlam,
• cavır,
• shackle