turklehceleri.org

rind

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

rind

is. [ər.] klas. Vaxtını eyş-işrətlə keçirən laqeyd, laübalı adam; xərabati. Rindlər bəzmin gəzib bir-bir yetir məndən niyaz. Füzuli. Badə zövqün nə bilir rindi-kühəndən qeyri! Ə.Vahid.

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

rind /ɹɪɡˈɑːd/

1. kabuk
2. meyva veya peynir kabuğu
3. kabuğunu soymak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

rind

kabuk


Last searches: